Nayib Bukele's Vermogen en Controverses in 2025

Nayib Armando Bukele Ortez, geboren op 24 juli 1981 in San Salvador, El Salvador, is uitgegroeid tot een van de meest invloedrijke en controversiële politieke figuren in Latijns-Amerika. Sinds zijn aantreden als president op 1 juni 2019, heeft hij een opvallende politieke koers gevolgd, met belangrijke beleidsverschuivingen en juridische debatten die internationale aandacht hebben getrokken.

Geboren in een familie met een sterke ondernemersgeest en religieuze achtergrond, was zijn vader, Armando Bukele Kattán, een vooraanstaande zakenman en moslimleider van Palestijnse afkomst. Hoewel zijn familie de islam aanhing, heeft Nayib Bukele aangegeven geen specifieke religie aan te hangen.

Na zijn opleiding aan de Centrale Amerikaanse Universiteit (UCA), waar hij zijn diploma niet behaalde, startte hij zijn carrière in het bedrijfsleven. Hij richtte verschillende bedrijven op, waaronder reclame- en PR-bureaus.

De politieke carrière van Bukele begon in 2012, toen hij werd verkozen tot burgemeester van Nuevo Cuscatlán namens de linkse Farabundo Martí Nationale Bevrijdingsfront (FMLN). Hij diende later als burgemeester van San Salvador van 2015 tot 2018. Na zijn uitzetting uit de FMLN richtte hij de politieke partij Nuevas Ideas op. In samenwerking met de Grote Alliantie voor Nationale Eenheid (GANA) won hij in 2019 de presidentsverkiezingen.

Under zijn bestuur nam de strijd tegen bendegeweld een hoge vlucht. Dit resulteerde in de afkondiging van de noodtoestand en de bouw van de Cecot megaprison. Hoewel deze maatregelen hebben bijgedragen aan het verminderen van de criminaliteit, zijn er zorgen gerezen over mensenrechtenschendingen en autoritarisme.

Privé is Nayib Bukele getrouwd met Gabriela Rodríguez de Bukele, een psycholoog en onderwijzer. Het stel heeft één dochter en is betrokken bij verschillende sociale initiatieven die zich richten op onderwijs en culturele ontwikkeling.

De vastgoedportefeuille van de familie Bukele is onder zijn leiding aanzienlijk uitgebreid. Onderzoeken hebben aangetoond dat de familie tijdens zijn eerste vijf jaar in functie 34 onroerende goederen heeft verworven. Een belangrijke aankoop was een strandperceel in september 2024, aangekocht voor $1 miljoen, dat deels ligt in een beschermd natuurgebied, wat vragen oproept over milieu en rechtmatigheid.

Volgens schattingen bedraagt Nayib Bukele's nettowaarde in 2025 tussen de $1 miljoen en $3 miljoen. Zijn rijkdom komt grotendeels voort uit zijn ondernemersactiviteiten voordat hij de politiek inging. De investeringen in vastgoed hebben ook bijgedragen aan zijn vermogen.

Hoewel Bukele's familie islamitisch is, heeft hij publiekelijk verklaard geen specifieke religie aan te hangen. Zijn regering heeft echter steun betuigd aan christelijke zionistische bewegingen, waarbij veiligheidskwesties worden gepresenteerd als een geestelijke strijd tussen goed en kwaad.

Traditioneel verbiedt de grondwet van El Salvador opeenvolgende presidentiële ambtstermijnen. Echter, in 2021 oordeelde het Hooggerechtshof, samengesteld uit rechters aangesteld door Bukele's bondgenoten, dat hij zich opnieuw kandidaat kon stellen. Deze beslissing heeft zowel in het binnenland als internationaal tot kritiek geleid over de afbraak van democratische instellingen.

In 2025 sloot de regering-Bukele een overeenkomst met de Verenigde Staten, onder leiding van president Donald Trump, om migranten die uit de VS gedeporteerd werden, op te vangen. De deal hield in dat de VS ongeveer $6 miljoen zou betalen aan El Salvador om deze personen in de Cecot megaprison onder te brengen. Dit arrangement heeft controverse veroorzaakt, vooral na meldingen van mensen, inclusief Amerikaanse staatsburgers, die ten onrechte werden gedeporteerd en vastgezet in El Salvador. Critics beweren dat deze deal financiële belangen boven mensenrechten en due process plaatst.

In conclusie, Nayib Bukele's presidentschap is gekenmerkt door belangrijke prestaties in de strijd tegen criminaliteit en het bevorderen van economische initiatieven. Toch roept zijn recente overeenkomst met de VS om gedeporteerde individuen, inclusief onterecht verwijderden, te huisvesten in ruil voor financiële compensatie serieuze ethische en juridische vragen op. Het accepteren van gevangenen uit de VS voor financiële gain ondermijnt internationale mensenrechtennormen en doet afbreuk aan zijn regering's toewijding aan gerechtigheid en due process.